discredit (n) (general) | diskrediet (n) (n) (general) |
discredit (n) (general) | oneer (m) (n) (general) |
discredit (n) (general) | schande (m) (n) (general) |
discredit (n) (general) | eerverlies (n) (n) (general) |
discredit (v) (disbelieve) | betwijfelen (v) (disbelieve) |
discredit (v) (disbelieve) | wantrouwen (n) (v) (disbelieve) |
discredit (v) (person) | te schande maken (v) (person) |
discredit (v) (disbelieve) | geen geloof hechten aan (v) (disbelieve) |
discredit (v) (person) | in diskrediet brengen (v) (person) |
discredit (v) (disbelieve) | verdenken (v) (disbelieve) |